Πάμε γι' άλλες πολιτείες

Τώρα που η απώλεια τους είναι οριστική,

νοσταλγώ τις ζωές που δεν έζησα!

Πάμε γι' άλλες πολιτείες

Σ' αυτές τις πόλεις που θα φτάνεις (αφιερωμένο)

Όσο κι αν αντιστέκομαι...


  ... η ζωή μου θ' αλλάζει

Ζεστά νερά σαπούνι πράσινο

και το ματάκι μες στο δάκρυ

κι ένα μικρό παιδάκι δίχρονο

να σε κοιτάζει σε μιαν άκρη.

Σ' αυτές τις πόλεις που θα χάνεσαι

σ' αυτές τις πόλεις που θα φτάνεις

μην ξεχαστείς για την καρδούλα σου

λίγο νερό για να ζεστάνεις.

Σ' αυτές τις πόλεις που θα φτάνεις (αφιερωμένο)

Δίχως καβάτζα καμιά

Γεμίζουν οι σελίδες και τούτου του ημερολογίου.
Όπως τα περισσότερα στη ζωή, τελειώνει...
χωρίς να έχει ολοκληρωθεί.
Και πάλι θα πάρουμε καινούργιο τετράδιο. Θα γυρίσουμε στη νέα σελίδα.
Θα αλλάξουμε στέκια.
Μα θα γυρίζουμε πάντα στα ίδια.
Στο δερβίσικο στροβιλισμό μας.
Ακόμα και αν σταθούμε ακίνητοι εντελώς, στροβιλιζόμαστε,γύρω από τον άξονα μας, γύρω από τον ήλιο, γύρω από την αλήθεια και το ψέμα.
Και όσο και να ξεμακραίνουμε τόσο γυρίζουμε σε κείνα.
Σε κείνα που νομίζουμε πως ξεπεράσαμε για πάντα.
Και κείνα που μας άφησαν μας κρατούν την πιο σταθερή συντροφία.

Venceremos!

Δίχως καβάτζα καμιά

Γι αυτό ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Εγγραφο αναμιγνύει τον Χρ. Λαμπράκη στο πραξικόπημα της Κύπρου

 Σάλο προκαλεί σε Κύπρο και Ελλάδα το περιεχόμενο ενός εγγράφου, το οποίο αποκάλυψε σε συζήτηση στην κυπριακή Βουλή ο βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος Ζαχαρίας Κουλίας και στο οποίο αποδίδεται στον εκδότη Χρήστο Λαμπράκη σημαντικός ρόλος στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου.

Το έγγραφο είναι ανώνυμο και ήταν στην κατοχή του Μακαρίου, ο οποίος το έδωσε στο διευθυντή του γραφείου του, Χάρη Βωβίδη, να το καταστρέψει. Ο τελευταίος το κράτησε και το κατέθεσε σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το Φάκελο της Κύπρου.
Στο έγγραφο διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι ο «πολιτικούς νους» πίσω από το πραξικόπημα ήταν ο Λαμπράκης, ο οποίος συνεργαζόταν με το διπλωμάτη Ιωάννη Σωσσίδη, τον εφοπλιστή Ανδρέα Ποταμιάνο και τον εκ Κύπρου προσωπικό φίλο του Ιωαννίδη και υπουργό Εσωτερικών του πραξικοπήματος, Παντελή Δημητρίου.
Το έγγραφο αναφέρεται σε διαδοχικές συσκέψεις που έγιναν στο ξενοδοχείο «Εσπέρια» στην Αθήνα με τη συμμετοχή στρατιωτικών, μεταξύ των οποίων και ο έμπιστος του Ιωαννίδη Μιχάλης Πηλιχός. Στο έγγραφο αναφέρεται ότι «η τελευταία των συσκέψεων εγένετο τρεις ημέρας προ του εγχειρήματος και μετέσχον εις αυτήν άπαντες (Λαμπράκης, Σωσσίδης, Πηλιχός κ.λπ.) με συμμετοχήν του αφιχθέντος επίσης εν συνεχεία προέδρου κ. Σαμψών. Αυτή επραγματοποιήθη εις την εν Πόρω πολυτελήν έπαυλιν του Χ. Λαμπράκη εις την οποίαν αρκετάς φοράς εφιλοξενείτο ο ταξίαρχος Δ. Ιωαννίδης».
Ο πρόεδρος της επιτροπής της κυπριακής Βουλή, για το Φάκελο της Κύπρου, Μαρίνος Σιζόπουλος, διευκρίνισε πως το έγγραφο συντάχθηκε από την ελληνική ΚΥΠ προς ενημέρωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος το έδωσε στον Μακάριο το 1975. Ωστόσο, το έγγραφο είναι ανώνυμο και δεν περιέχει κανένα στοιχείο αρχειοθέτησης ή διαβάθμισης, ενώ υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την εγκυρότητα των πληροφοριών του. Για παράδειγμα, είναι εξακριβωμένο πως ο Νίκος Σαμψών, ο οποίος φέρεται να συμμετείχε σε σύσκεψη στην έπαυλη Λαμπράκη τρεις μέρες πριν από το πραξικόπημα, βρισκόταν στη Λευκωσία όλο τον Ιούλιο.

Γι αυτό ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Ένα αντίο για τον Ρασούλη

Χρωστάω μια κουβέντα για το μεγάλο ταξίδι του Μανώλη Ρασούλη.
Ο μεγάλος μας δημιουργός "έφυγε" έτσι όπως του έπρεπε.
Ναι, όπως του έπρεπε. Όπως θα έπρεπε σε κάθε ένα καλλιτέχνη που έζησε μια ζωή κόντρα στο ρεύμα του εκάστοτε κατεστημένου.
Φτωχός και μόνος.
Χωρίς χειροκροτητές.
Χωρίς διαμέρισμα στον Λυκαβηττό.
Χωρίς ανκόρ στο Παλάς.

Δεν τα απαξιώνω ούτε τα κατηγορώ όλα αυτά.
Μόνο που δεν ταιριάζουν σε εκείνους που θέλουν να μείνουν στην ιστορία για την "άλλη" κοσμοθεωρία που πρέσβευαν.

Τουλάχιστον ο Ρασούλης "έφυγε" συνεπής και καθαρός.

Ένα αντίο για τον Ρασούλη

Το κλείνω το μπλογκ, θα ανοίξω σταθμό να κάνω αφιερώσεις (θα μπορούσα)

Γαμημένη συνήθεια
καναπές, τσόντες και καφές
κι η ζωή μου με πνίγει
το κορμί μου σαπίζει
τρομαγμένος ο χρόνος και βουβός.

Το κλείνω το μπλογκ, θα ανοίξω σταθμό να κάνω αφιερώσεις (θα μπορούσα)

Όποιος ξέρει την απάντηση να σηκώσει χέρι

Γιατί δεν κάνεις αυτό που γουστάρεις;

Γιατί παίρνεις ότι λένε οι άλλοι τοις μετρητοίς;

Γιατί δεν τολμάς;

Γιατί δε ρισκάρεις;

Περνάει από δίπλα σου και φεύγει η ζωή...

Όποιος ξέρει την απάντηση να σηκώσει χέρι

Ο Θάνος Μικρούτσικος στις "Αντιθέσεις"

Αυτή τη συζήτηση πρέπει να την ακούσεις.
Το πως μπορούν ψύχραιμα και λογικά να τεθούν επι τάπητος όλα τα θέματα που μας βασανίζουν σήμερα.
Και το τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα.
Βρες τον χρόνο. Κατέβασέ την και γράψτην σε cd και άκουσε την στο δρόμο για τη δουλειά (δεξί "κλίκ" & save target/link as). Δες την σιγά-σιγά σε επεισόδια. Μίλησε για αυτά που λέει με τους φίλους σου.Αξίζει...

Ο Θάνος Μικρούτσικος στις "Αντιθέσεις" from Αντίφωνο on Vimeo.
Ο δημοσιογράφος κ. Γεώργιος Σαχίνης συζήτησε με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο πρίν από λίγες βδομάδες
στο κανάλι Kρήτη ΤV. Μίλησαν από την κρίση της κοινωνίας και της πολιτικής μέχρι την κρίση στη μουσική και τον πολιτισμό. Για τον «φίλο» του 30 χρόνια Γιώργο Παπανδρέου, διαφωνώντας κάθετα με τις οικονομικές του και πολιτικές του επιλογές, φτάνοντας να κάνει λόγο για εμμονές όπως την πλήρη απαγόρευση του καπνίσματος και ένα πρότυπο ζωής που δεν αγγίζει την ψυχοσύνθεση του Έλληνα. Αποκάλυψε άγνωστες συζητήσεις με Χατζηδάκη και Ρίτσο που κατά την γνώμη του δεκαετίες μετά , επιβεβαιώνονται για την επικράτηση των μετρίων , ενώ για πρώτη φορά μίλησε για την βαθύτερη έννοια του ποιητή Νίκου Καββαδία , πέρα από το χιλιοειπωμένο για τον ποιητή της θάλασσας και των ναυτικών .

Ο Θάνος Μικρούτσικος στις "Αντιθέσεις"

Βρέθηκε λύση για τους λαθρομετανάστες του Μεγάρου Υπατία

Βρέθηκε λύση για τους λαθρομετανάστες του Μεγάρου Υπατία!
Θα προχωρήσει σε απεργία πείνας ο Ραγκούσης μέχρι οι λαθρομετανάστες να κάνουν δεκτά τα αιτήματα της κυβέρνησης!

Θα έκανε απεργία πείνας ο Βενιζέλος όμως η κυβέρνηση βιάζεται για ...άμεση λύση του προβλήματος...














Χρόνια πολλά και καλή σαρακοστή σε όλους!

Βρέθηκε λύση για τους λαθρομετανάστες του Μεγάρου Υπατία

Ποσοτικοποιήθηκα

Πριν από λίγες μέρες ήρθε στο mail  μου η παρακάτω πρόσκληση:

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ - ΚΥΚΛΟΣ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ 2010-2011
Διάλεξη με θέμα: «Η ενημέρωση στη μπλογκόσφαιρα: Επανάσταση ή συνέχεια με άλλα μέσα;»

Σας προσκαλούμε να παρευρεθείτε στην δεύτερη εκδήλωσή μας, με θέμα:
«Πανεπιστήμιο & ΜΜΕ: προοπτικές στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 1 Μαρτίου 2011, στο Κεντρικό Κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30), στο αμφιθέατρο «Ιωάννης Δρακόπουλος», ώρα 6:00 μ.μ.

Συμμετέχουν ως εισηγητές, οι bloggers:

* Κωνσταντίνα Δελημήτρου
http://xpsilikatzoy.wordpress.com/
* Μανώλης Ανδριωτάκης
http://andriotakis.wordpress.com/
* Γιάννης Γιαννόπουλος
http://arkoudos.com/blog/

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Πλειός

Δεν θα θέλω να σταθώ στο περιεχόμενο της εκδήλωσης, ούτε και στους διοργανωτές της. Δεν θα ήταν δίκαιο, εφόσον δεν έχω παρακολουθήσει κάποια από τις προηγούμενες και δεν σκοπεύω να παρακολουθήσω ούτε αυτή.
Θα σταθώ μόνο στους ομιλητές. Και θα αναρωτηθώ: Πότε έγιναν κάποιοι ειδήμονες για το blogging; Πότε η αναγνω(ρι)σιμότητα άρχισε να εξαργυρώνεται με προσκλήσεις σε διαλέξεις και συνέδρια; Πότε το να μοιράζεσαι τις σελίδες του ημερολογίου σου έγινε επιστήμη ή διδακτέα ύλη; Με ποια κριτήρια;

Ίσως να είμαι λίγο αυστηρός. Αλλά κάποτε (όχι πριν πολλά χρόνια) το blogging ξεκίνησε σαν δραστηριότητα ελεύθερης έκφρασης. Στη συνέχεια άρχισε η επιθυμία για αναγνω(ρι)σιμότητα. Και ως εκ τούτου η αυτο-λογοκρισία, η λείανση των απόψεων, η επιλογή των θεμάτων και δυστυχώς τελευταία η εμπορευματοποίηση. Η συνταγή χάλασε. Το ιστολογείν έγινε ένα ακόμα μέσο μάρκετινγκ, αυτοπροβολής και αυτοεπιβεβαίωσης, "δέχτηκε" την εισβολή των διασήμων και την "διασημοποίηση" των ερασιτεχνών. Και ύστερα αλλοιώθηκε. Έγινε ένα ακόμα ΜΜΕ.

Και να τώρα και οι πρώτοι "καθηγητάδες" να μας το ερμηνεύουν και να μας το εξηγούν. Λες και χρειάζεσαι ανάλυση για να γράψεις κάτι μέσα απ' την ψυχή σου. Λες και μετράει το πλήθος των hits για το αν αξίζουν όσα αισθάνεσαι και θες να μοιραστείς. Λες και πρέπει να σε ακολουθούν πολλοί για να έχει νόημα ο προορισμός.

Έχω σαν γενικό κανόνα ότι όταν κάτι το αναφέρει η τηλεόραση είναι πλέον του συρμού. Και οι συρμοί περνούν και φεύγουν πάνω σε σταθερές τροχιές με γνωστούς προορισμούς. Αλλά εμένα μου άρεσε το ταξίδι που δεν ήξερα (ή δεν μου επέβαλαν) που θα με βγάλει. Και δεν μπορώ να δεχτώ "αυθεντίες" να θέτουν τους όρους και να ερμηνεύουν.

Το ιστολογείν δεν χρειάζεται διαλέξεις. Χρειάζεται ανθρώπους που βιώνουν την καθημερινότητα, που αναζητούν το κάτι παραπάνω από όσα ζουν και θέλουν να ανοίξουν ένα φεγγίτη για όλους εμάς που θέλουμε να δούμε στις καρδιές και τις σκέψεις τους.

Blogging σημαίνει να μοιράζομαι χωρίς να απαιτώ ακρόαση. Να στέλνω μηνύματα σε μπουκάλια ριγμένα στη θάλασσα. Να φωτογραφίζω στιγμιότυπα της αλήθειας ή του παραμυθιού μου και να τα κάνω κορνίζες που θα κρεμάσω έξω από την πόρτα μου για να τις χαζεύει ο διαβάτης που θα περάσει.
Αλλά αυτά νομίζω ότι πλέον έχουν χαθεί οριστικά....



Υ.γ. (άσχετο με ανάρτηση)  και φυσικά τα ποδοσφαιρικά με απασχόλησαν αρκετά και έχω μονο να εκφράσω τη θλίψη μου για όσα είδα και ένιωσα και με λύπη να παρατηρήσω ότι στον ελληνικό αθλητισμό πολλές φορές αρμόζει ο παρακάτω στίχος...

Στο καφενείον "Η ΕΛΛΑΣ" ο σαλτιπάγκος
πουλά τα νούμερα φτηνά
δραχμή τα ακροβατικά
οι αλυσίδες δωρεάν
το πήδημα θανάτου δυο δραχμές
χωρίς σκοινιά, περάστε κόσμε...

Ποσοτικοποιήθηκα

Το Μονόγραμμα μελλοποιημένο απο τον Γ.Ζουγανέλη

Η μελοποίηση του "Μονογράμματος" του Οδυσσέα Ελύτη από τον Γιάννη Ζουγανέλη είναι χρονολογικά η πρώτη (1983) και η πιο δυσεύρετη.
Η περιπετειώδης ιστορία της έχει ως εξής:
1982. Αθήνα. Τρίτη βράδυ.
Στο δεύτερο πρόγραμμα της ΕΡΤ στο ραδιόφωνο, η Μαρία Παξινού και ο Γιάννης Ζουγανέλης κάνουν, όπως κάθε Τρίτη, την εκπομπή «Τρίτη βράδυ με ποίηση». Ο Γιάννης, για πρώτη φορά αναμεταδίδει ζωντανά μια δική του μελοποίηση σε ένα κομμάτι από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη.«Πενθώ τον ήλιο»
Ο Νίκος Δήμου (γνωστός συγγραφέας και blogger στις μέρες μας) είναι ένας από τους ακροατές της εκπομπής. Δεν διστάζει να επικοινωνήσει με τον Γιάννη Ζουγανέλη και να του μεταφέρει την χαρά, την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που άκουσε το συγκεκριμένο απόσπασμα μελοποιημένο. Ο ίδιος ο Ελύτης, μέσω του Νίκου Δήμου, ζητάει από τον Γιάννη Ζουγανέλη να μελοποιήσει όλο το «Μονόγραμμα» με σκοπό να εκδοθεί σε δίσκο Ο Γιάννης κάνει την μελοποίηση.
Στα τέλη του 1982 μπαίνει στο στούντιο και ξεκινάει να ηχογραφεί το «Μονόγραμμα». Ο Μίνως Μάτσας αναλαμβάνει την παραγωγή ενώ η ηχογράφηση γίνεται στο στούδιο PDR του Πάνου Δράκου με την συμμετοχή εξαιρετικών μουσικών:
Τραγουδούν ο συνθέτης και η Ισιδώρα Σιδέρη, ενώ συμμετέχουν η Δήμητρα Γαλάνη και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ενορχήστρωση είναι του Γιάννη Ζουγανέλη ενώ είναι η πρώτη συμμετοχή του Βασίλη Σαλέα σε δισκογραφική δουλειά.
Το υλικό είναι έτοιμο για έκδοση όταν για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους, ο Οδυσσέας Ελύτης ζητάει ξαφνικά από τον Μίνω Μάτσα ένα αστρονομικό ποσό για την παραχώρηση των δικαιωμάτων του «Μονογράμματος». Ο Μάτσας, αδυνατεί να βρεί τα χρήματα αυτά και έτσι η δουλειά μένει στο συρτάρι...













Τα βίντεο και το κείμενο είναι δανεισμένα από το κανάλι του japan88gr

Το Μονόγραμμα μελλοποιημένο απο τον Γ.Ζουγανέλη

Σε τεντωμένο σκοινί

Άραγε πρέπει η Ιστορία σου να ειπωθεί;

Κι αν ναι, γιατί;

Κι αν όχι, ποιος το ορίζει;

Κι αν ειπωθεί, 

θα ακουστεί όπως τη βίωσες εσύ;

Ή ο καθένας θα κρατήσει ό,τι κάτι απ' τη δική του του θυμίσει;

Κι αν κρατηθεί,

τί θα της λείψει πιο πολύ;

Στόμα να θέλει να την πει, ή αγκαλιά να την ξενοκοιμίσει;

Σε τεντωμένο σκοινί

Πες το ψέματα (πάμε πάλι μολύβι, γόμα, ξύστρα, χαρτί)

How my handwriting has changed since Kindergarten

Πες το ψέματα (πάμε πάλι μολύβι, γόμα, ξύστρα, χαρτί)

Old School Hand-Held Entertainment

Κι εμείς κάναμε κάνα ποδοσφαιρικό σχέδιο στα βιβλία του σχολείου για να περάσει η ώρα των Θρησκευτικών, αλλά εσύ το παράκανες ρε Keigo Yasuda.



Για την αντιγραφή... Sombrero executives

Old School Hand-Held Entertainment

Μια φορά μου χες πει, δεν μπορεί, θα το νιώσανε κι άλλοι

Μετά από όλη αυτή την απεραντότητα,

συνεχίζεις να πιστεύεις

ότι όλα αυτά που θεωρείς ανυπέρβλητα σοβαρά

έχουν τόσο μεγάλη σημασία;

(αν δε με πιστεύεις πάτα πάνω στην εικόνα και θα καταλάβεις...)

Μια φορά μου χες πει, δεν μπορεί, θα το νιώσανε κι άλλοι

Μια διαπίστωση - Πολύ θέλει;

Μια περίεργη σκέψη, μια πικρή διαπίστωση.

Αναλογιζόμαστε πολλές φορές και απορούμε: πως οι Γερμανοί επηρεάστηκαν τόσο πολύ από το Χίτλερ και τη Ναζιστική προπαγάνδα. Πως ασπάστηκαν το φασισμο και δεν κατάλαβαν πόσο επικίνδυνη ήταν η ιδεολογία που τους σερβίρανε; Γιατί δεν αντέδρασαν μαζικά, γιατί ακολούθησαν πειθήνια;

Μετά σκέφτομαι τι γίνεται σήμερα στη χώρα μας και προβληματίζομαι. Μας έχουν φθάσει στο σημείο να συμφωνούμε με όλα αυτά τα εξωφρενικά και τα παράλογα που μας επιβάλλουν. Είμαστε "κοπρίτες". "Μαζί τα φάγαμε". Το "κακό" είχε παραγίνει. Οι μισθοί μας είναι υπερβολικά μεγάλοι. Τα δικαιώματά μας που με διεκδικήσεις και αγώνες δεκαετιών κερδήθηκαν "υποθηκεύουν" το μέλλον των παιδιών μας. Δεν φταίνε οι πολιτικοί, αυτοί κάνουν ότι μπορούνε. Δεν φταίνε τα ΜΜΕ, αυτά δεν είναι εξουσία. Δεν φταίνε, οι κλέφτες, τα λαμόγια, οι βρυκόλακες που μας πίνουν το αίμα, η ψωροελίτ, οι προδότες και η αυλή τους. ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ας σκύψουμε το κεφάλι.

Και το ανησυχητικό είναι ότι μιλάς με τον κόσμο και σου λέει: ε, τι να κάνουμε; Δεν γίνεται αλλιώς...Δεν υπάρχε άλλη λύση. Και κουνάνε συγκαταβατικά το κεφάλι. Και σταυρώνουν τα χέρια.

Τόσο πειθήνια. Αποδεχόμαστε όλα αυτά. Συμφωνούμε τόσο υπάκουα και αδιαμαρτύρητα σε κάποιον που μας παραμυθιάζει ότι η συμφορά μας αξίζει.

Και γυρίζω στην αρχική μου σκέψη. Δηλαδή πόσο "παράλογοι" ήταν οι Γερμανοί που πίστεψαν αυτά που τους έλεγε ο Χίτλερ; Ότι είναι οι καλύτεροι. Ότι θα ευημερήσουν. Ότι τους αξίζουν καλύτερες μέρες. Όταν έβλεπαν τη ζωή τους να καλυτερεύει; Εδώ μας βρίζουν και λέμε και ευχαριστώ, εκείνους που τους αποθέωναν, πόσες άμυνες να είχαν πια...;

Μια διαπίστωση - Πολύ θέλει;