"Το δεύτερο αξίωμα είναι η γαλήνη που πηγάζει από την εσωτερική σου αρμονία και μόνο αυτή.
Ένα σπιτάκι απλό, καθαρό, συμπαθητικό, για να μη σου λείπει το ψωμί και το κρασί και για να μην κρυώνεις από γύμνια. Μια βιβλιοθήκη στον τοίχο, μια κούκλα στο κρεββάτι και μια καλαμένια φλογέρα στο τραπέζι.
Και για συμπλήρωμα- πόσος πλούτος και πόση ουράνια χαρμονή- μια συντρόφισσα που να σου πρέπει. Στο χέρι μας είναι να τη βρούμε τέτοια και πολύ περισσότερο στο χέρι μας είναι να την πλάσουμε τέτοια."
"Μια μόνο υπάρχει δυνατότητα, που προσφέρεται και σαν μορφή λύσης. Η επιστροφή και η καταφυγή στον εαυτό μας. Φαίνεται αυτό σαν καταδικάσιμος αριστοκρατισμός, στο βάθος όμως είναι η επιλογή του δυνατού μικρότερου κακού.
Αυτή η επιστροφή, η περιχαράκωση στο άτομο, πραγματοποιείται με την εφαρμογή δύο μόνον αξιωμάτων.
Το πρώτο είναι να κλείσεις τα μάτια στον πηχτό παραλογισμό που φουρτουνιάζει γύρω σου και ν ‘ αποφεύγεις, όσο γίνεται, όσο σου επιτρέπει η φύση σου, και ν’ αδικείς και να αδικείσαι. Όταν ο άλλος σε προσβάλλει, ή σε «ρίχνει», απάντα όχι με μεγαλόσχημη και μεγαλόστομη διαμαρτυρία, αλλά με το γέλιο σου. Ένα γέλιο που νάχει μέσα του και σαρκασμό και πόνο. Σα να λες στον αδικητή σου: «Κακομοίρη, μ ‘όλο σου το κέρδος, δε θα κοιμηθείς καλύτερα το βράδυ. Απάνω σου βλέπω τα σημάδια από ένα αρρωστιάρικο κορμί, που ύστερα από 30 ή 50 χρόνια θα διαλυθεί στο ανυπόμονο κύλισμα του χείμαρρου για να βουλιάζει σ’ έναν άπατο βυθό. Κι εγώ, μ’ όλη μου τη βλάβη, δε θα κοιμηθώ χειρότερα το βράδυ. Γιατί ξέρω το δρόμο μου και το γέλιο μου και τον πόνο μου."
"...Μιλάς για την ανθρώπινη αθλιότητα, που γεννιέται από την ευθύνη των μεγάλων, και μάλιστα κατονομάζεις και ορισμένους λαούς. Δεν φταίνε οι λαοί, που σήμερα η ιστορική καλομοιριά τους τους έχει βάλει στην κορυφή της δύναμης. Αν δεν υπήρχαν αυτοί σήμερα, τα σύμβολα της αδικίας και της αθλιότητας, θάταν στη θέση τους κάποιοι άλλοι. Και θα τους κράζαμε Άγγλους, Ρωμαίους, Έλληνες, Μήδους, Σουμέριους, Ακκαδίους, Φοίνικες, Αιγυπτίους και ότι άλλο. Ο ηθικός δείκτης των ατόμων και των λαών πάντοτε κυμάνθηκε μέσα στα περιθώρια ίδιων ενδείξεων. Καμία βελτίωση , κανένας εξευγενισμός…..
Τότε έσφαζε με τα σπαθιά και τις κάμες και σήμερα σκοτώνει με τα πολυβόλα και την αναπνοή. Τότε είχε τους δούλους σήμερα τους αντικατέστησε εξωραϊστικά με σένα και μένα. Καμμία αλλαγή. Κι έτσι πάντα θα γίνεται.
Γίνανε προσπάθειες και εγχειρήματα πολύ σοβαρά για να καταργηθεί αυτό το τρισάθλιο καθεστώς. Χριστιανισμός, Γαλλική Επανάστασης, Μπολσεβικισμός, για να σταματήσω σε χαρακτηριστικές κορυφές. Του κάκου όμως. Αντί για την ημέρωση, η αποθηρίωση. Γιατί στην ουσία πρόκειται για ένα φυσικό νόμο με δύναμη απόλυτη.
Αλλοίμονο στον άνθρωπο που πλάστηκε τέτοιος..."
"...Κόλαση και άχαρη πολύ θα καταντάει πάντα η ζωή εάν την βλέπουμε στερεότυπα. Αλλοίμονον σε εκείνον που καλλιεργεί τη γη για να του δώσει μόνο τους καρπούς. Αλλοίμονον σε κείνον που πάει στο εξωτερικό και κυττάζη να τελειώσει μόνο τον σκοπό του. Αλλοίμονον σ’ αυτόν που σπουδάζει για να πάρει μόνο ένα πτυχίο. Τότε ζούμε με σκοπό και επιθυμία να πεθάνουμε.
Λίγη φιλοσοφία στη ζωή είναι το καλύτερο πράγμα.
Λίγα έγραψα αλλά εννόησα πολλά.
Πρόσεξε μόνο μην παρανοήσης την αλήθεια και πέσης έξω..."
Ευτυχισμένοι εκείνοι που ξέρουν ν’ αγαπάνε αληθινά. Ευτυχισμένοι εκείνοι που γνωρίζουν να θυσιάζουν ακόμη και την ίδια τους την ύπαρξι στον μεγάλο εκείνο θεό που ονομάζουν έρωτα. Τους είναι αρκετή και η φωνή ενός παθητικού τραγουδιστή, για να νομίζουν ότι όλα γύρω τους μιλούνε για την βαθειά αγάπη που κρύβεται στην απέραντη ψυχή τους. Ευτυχισμένος εκείνος που μπορεί και πνίγει τα δάκρυα που ανεβάζει έως τα μάτια του μια απελπισία, γιατί αγάπησε τόσο πολύ ώστε δεν μπόρεσε να τον καταλάβη εκείνος στον οποίο χάρισε όλη την ψυχή και τη χαρά του.
Ακόμη ευτυχισμένος, διότι αισθάνεται ότι ποτέ καμμία δύναμη δεν θα σταθεί ικανή να σβύση την αγάπη του…
Sharing - The Gift (Canon EOS 7D) from Project Overseer Productions on Vimeo.
Παρθενώνας, 1908
Πρόβατα κάτω από την Ακρόπολη, 1903
Κρήτη, προαύλιο σπιτιού, 1919
Μετέωρα, το μαγκάνι, 1908
Μετέωρα, ανάβαση του FRED BOISSONNAS με το καλάθι, 1908
Οικογένεια στο Ζεμενό Κορινθίας, 1903
Ακράτα, αυλές 1903
Άθως, η μονή μεγίστης Λαύρας, 1929
Άθως, μονή Βατοπαιδίου, 1929
Γαστούρι Κέρκυρας, στην πηγή της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, 1903
Όλυμπος, το «ΠΑΝΘΕΟΝ», 1914
Βοσκοί στην κορυφή του Παρνασσού, 1903
Αμοργός, γυναίκες, 1911
Μύλος στην Μαρώνεια, 1911
Κλεισούρα Καστοριάς, εσωτερικό αρχοντικού, 1911
Μακεδονία, φρουρός σε φυλάκιο, 1913
Δελβινάκι Ιωαννίνων, πρόκριτοι, 1913
Καβαλάρι Ζαγορίου, παλικάρι, 1913
Μετσοβο,1913
Ιωάννινα, η λίμνη με το κάστρο, 1913
Το γεφύρι της Άρτας, 1913
Καστρί Πρεβέζης, Ιερέας στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο εκκλησιά, 1913
Thassos 2009 from The Funky Monkey on Vimeo.
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
