Δίχως καβάτζα καμιά

Γεμίζουν οι σελίδες και τούτου του ημερολογίου.
Όπως τα περισσότερα στη ζωή, τελειώνει...
χωρίς να έχει ολοκληρωθεί.
Και πάλι θα πάρουμε καινούργιο τετράδιο. Θα γυρίσουμε στη νέα σελίδα.
Θα αλλάξουμε στέκια.
Μα θα γυρίζουμε πάντα στα ίδια.
Στο δερβίσικο στροβιλισμό μας.
Ακόμα και αν σταθούμε ακίνητοι εντελώς, στροβιλιζόμαστε,γύρω από τον άξονα μας, γύρω από τον ήλιο, γύρω από την αλήθεια και το ψέμα.
Και όσο και να ξεμακραίνουμε τόσο γυρίζουμε σε κείνα.
Σε κείνα που νομίζουμε πως ξεπεράσαμε για πάντα.
Και κείνα που μας άφησαν μας κρατούν την πιο σταθερή συντροφία.

Venceremos!




Share/Bookmark

4 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Τι πανέμορφο τραγούδι!

Αν κατάλαβα καλά αλλάζεις χώρο πάλι??
Που σε χάνω που σε βρίσκω με όμορφες μελωδίες τυλιγμένος:))

Τα θαλασσινά μου με λουκουμόσκονη:))

Χουλκ είπε...

Δίχως ιδέες, δίχως σημαίες, venceremos;
Ισως μόνο βγαίνοντας έξω απ΄ τη συνήθεια.
.....
Περιμένω ανυπόμονα να γυρίσω τη σελίδα στο καινούργιο τετράδιο.
Φιλιά

zoyzoy είπε...

Καημέ μου
ήρθα εδώ να σου ευχηθώ
Χαρούμενη Ανάσταση από καρδιάς με τους αγαπημένους σου!

Με φιλιά θαλασσινά!

zoyzoy είπε...

Σήμερα ξεσκονίζω παλιά αγαπημένους χώρους!
Ελπίζω να ζεις τη ζωή που δεν έζησες όσο καλύτερο μπορείς.

Καλή Χρονιά εύχομαι από καρδιάς με υγεία, και δύναμη!

Με φιλιά θαλασσινά!

Δημοσίευση σχολίου